Hayatta kimseyi değiştiremezsin ve kimse için değişmemelisin..Ne sen başkası için mecburi istikametsin; ne de başkası senin için. Yorma kendini; bırak hayatına eşlik etmek isteyenler seninle gelsin.

Nasılda sevdiğim hayat felsefem diyebileceğim bir söz. Herkes için böyle değil mi zaten. ya da olması gereken zaten bu değil midir ?

 Hayatıma bu söz üç buçuk ay önce girdi ve var olan düşüncelerimi kararlarımı ön safhaya çıkarttı. Kimse beni değiştiremez, kimse gülüşümü engelleyemez hiç kimseye bu tavizi vermem derken büyük lokma yedim ve bu tavizi verdim. Sonunda ne mi oldu kaybeden ben oldum. Yine kişiliğimden ödün vermedim ama çok şey götürdü ama şimdi eskisinden daha güçlüğüm daha sert yere basıyorum hayatımda şu noktam dağınık kaldı diyecek bir an bile yok. Polyannanın pembe gözlüğü de yok bende her sey siyah beyaz  ve net. Aman arkadaşım bana küsmüş, yok şu böyle olmuş öyle olmuş umurumda bile değil giden gider. Benim için önemli olan sadece ailem ve sevdiklerim. Bu dünyaya bir kere geliyorum ve bunu en güzel şekliyle yaşayacağım en güzel şekliyle de sonlandıracağım beni ben olmaktan kimse alı koyamaz; bu dünya da bir tane benden var benim bir ikincim olmayacak ve bu yüzden de hayatımı en güzel haliyle yaşamaya çalışıcam.