Bugün aramızdan ayrılalı tam 5 yıl oldu.
Ne kadar da çok sevdiğim bir insandın oysa ki. Yaptığın yemeklerin tadını hala unutamam. Senin elinden yediğim en ufak bir şey domates bile çok tatlı gelirdi her şeyin tadı farklı olurdu sende.Adile naşit gibi gülüşünü asla unutamam. Hani böyle gülerken karnın onun gibi oynardı ya çok eğlenirdim. Zayıf parmaklarını merakla incelerdim küçükken. Ayrım yapmak değil amacım ama babaannemden daha çook sevdiğim çok çok kesin.Babaannemi hatırlamıyorum bile ama anneannem bambaşkadır.Küçükken bize geldiğin zamanları hatırlıyorum yürüdüğün zamanları koşa koşa giderdim kapıya açmak için anneannem geldi diye..


Bebekliğimde örmüş olduğun hırkaları hala saklıyoruz atmadık atmaya da kıyamayız zaten ne annem ne de ben.Hepsi senin özenle yaptığın şeylerdi.Eee ne de olsa en küçük torun bendim. Hep de saklıcam onları hiç bir zaman önemsiz kıyı köşelerde atılı kalmayacak..


Öldüğünü bile anlamadan bize veda ettin.Oysa daha yaşaman lazımdı torunlarının torunlarını görüyordun huzurluydun.Ama lanet olasıca bir kalp krizi yüzünden aniden anlamadan gittin.Sabaha karşı teyzem aradığında nasıl gittiğimizi bilemedik size.Tam yolun başına geldiğimizde hastaneye gidiyorlardı o görüntüyü gözümün önünden alamıyorum şuanda.Bir an da öldün yok oldun.Hastaneden öldü diye haber geldiğinde annem yeri gırgırlıyordu ve ağlıyordu noldu anneannem öldü demi dediğimde daha çok ağlamaya başlamıştı ve dedeme söylemedik bunu nasıl söyleyeceğimizi bilemedik..


Dedem hiç unutmuyor seni 90 yaşında şimdi ama hala dilindesin senin ona ördüğün kazaklara bakıyor sürekli.ilk zamanlar çok zor olmuştu hayat arkadaşını can yoldaşını kaybetmişti kolay değildi günlerce ağladı günlerce neden beni bıraktın diye..


Annem, teyzem dedeme çok iyi bakıyor anneaannem, sende görüyorsundur zaten bunu hepimizin kalbi seninle dualarımız seninle nur içinde yat cennet bahçelerinin en güzel köşesinde gülümsemen hiç yüzünden eksik olmadan devam etsin.   seni seviyorum tatlı kadın..